Afscheid reis Polen
Beste aanwezigen,
beste afwezigen,
kwestie van geen onderscheid tussen zij die er zijn
en zij die wel zouden willen maar er niet bij kunnen zijn.
Zover zijn we weer
een afscheidsspeech, voor mij de 11de keer.
Ik hoop, ik kan jullie amuseren
-amuseren, niet ambèteren-
met een overzicht van onze reis
een reis, die wéér, opnieuw verdient een grote prijs.
Beste EHSAL AMICI ALSA, het was weer in de sacoche
ik ben op jullie super grosch.
De reis begon op de allerlaatste septemberdag
september oktober november, alles mag.
Vlucht en landing in Warschau prima ok
alléén vijftien valiezen niet mee
maar met wat tijd en veel geduld
ja, wie draagt de schuld
kwamen ze bij de eigenaars terecht.
We danken Hassan, Rik, zij die alle problemen oplossen, heel oprecht.
In restaurant Literatka, ons eerste Pools middagmaal
dan een bezoek aan de oude en de nieuwe stad, de kathedraal
Sigismondzuil, Marie-Curie, Chopin, zeg ChopIN.
Heel veel gezien, tijd voor hotel Mercure check-in.
Maar eerst nog een piano concert, virtuoos
een muzikale schot in een roos.
Dinsdagmorgen busje vertrekkensklaar
en ongelooflijk maar écht waar
plots taxi met tweede lading valiezen en tassen.
Oef, wie nog vuil zou zijn kan zich nu gaan wassen.
Ikzelf, gelukkig had alles, zie er misschien uit als een arme duts
maar heb alles en zeker mijn warme sjaal en muts.
Bezoek aan het koninklijk kasteel, pardon parlement
pardon, nu museum, zo iedereen content.
In een piepklein restaurant
lekker eten aan tafels met doekjes in witte kant
om dan te vertrekken naar Gdansk 430 km ver, de langste busrit.
Polen is groot, niet zoals den Belgique, tout petit.
In Pelplin een blitzbezoek aan de kathedraal
even snel binnen tot aan het achterste portaal
zagen alleen van ver de pracht en praal
van het renaissance hoofdaltaar
het is daarenboven het grootste van gans Polen.
Zit er ergens in de wereld nog een groter verscholen?
Soms is het leven wispelturig onvoorstelbaar
soms eentonig saai echt waar
daarom ook de naam van ons tweede hotel Mercure.
Wat hetzelfde bleef: het late aankomstuur.
Gdansk mooie stad ondanks kou en regen
maar geroutineerde reizigers als wij kunnen daar tegen
super grote basiliek, fontein, stadhuis, gouden poort
en s’avonds bij licht Solidarnosc, énig in zijn soort.
O, bijna vergeten Gdynia en Sopot, twee steden
prachtig, modern, toeristisch én een rijk verleden.
Helaas ook oorlog, verwoesting, gewapende strijd
en onthouden het standbeeld van Fahrenheit
de collega, of concurrent van Cesius, niemand sant
in zijn eigen land.
Op 3 oktober, reisdag nummer vier
beleefden we aan de quiz van Roos veel plezier.
Tijdens het bezoek aan burcht Marlbork, werelderfgoed
verdween de regen en werd het weer weer goed.
De Duitse Ridderorde met witte mantel en zwart kruis
hadden daar een belangrijke middeleeuwse thuis.
In het moderne restaurant met Lancelot als naam
lekkere gebraden eend, alles gezellig aangenaam.
Op weg naar Torun, mooie huizen in hout
in hout, met de h van hout, niet de g van goud.
Rustig rijden langsheen akkers velden, weiden
zware rijke landbouwgrond
vol met natuurgewassen puur gezond
bieten koolzaad klavers gras mais
doet me denken aan ‘t vlakke land dat ‘t mijne is.
Aan de astronoom Copernicus
een dikke kus.
Hij deed ons ontwaken uit de droom
dat de aarde is het middelpunt van het heelal
en de mensheid slechts een speelbal
van ja, wat of wie, weet ik veel
slecht één klein deeltje van een groter onbekend geheel.
In een winkeltje vol peperkoek
verkocht de peperkoek als zoete koek.
We leerden ook dat amber hars is van bomen
na miljoenenjaren onder de grond tot ons gekomen
om te worden verwerkt tot kunstwerken en juwelen
mooie hebbedingen voor velen.
In het hotel Romantyczni, lijkend op het witte Huis
voelden we ons direct thuis
hoewel hotel romantiek?
Ik lach mij een kriek
wees daar maar eens dol verliefd op elkaar
met bedden drie tot vier meter van elkaar.
In Gniezo bezochten we de moeder van alle kathedralen
eerst even diep ademhalen
dan zovele trappen naar boven
om daar de Heer te loven.
Maar heb geen angst of schrik
beneden met een volle vodka-fles staat de Rik.
Helaas bleef voor ons de bronzen poort potdicht
was ons geloof te licht?
In Poznan lunch en bekijken de grote moderne huizen
de Polen voorwaar geen arme luizen.
De veldslag Polen-Rusland uitgebeeld op een enorm panorama-schilderij
maakt een geweldige indruk op mij.
Zoiets levensecht supergroot uitbeelden is een kunst.
Een veldslag, een oorlog winnen is ook een kunst
want weet, de winnaar hij neemt het al
en wee diegene die verliezen zal.
In Sukiennice viel het eten al bij al nog mee.
Op die dag, dag zes voor het eerst puree
remeber dear friends , Ierland , ik overdrijf, daar puree petat bij iedere spijs.
In het begin viel het weer wel wat tegen
pletsende gietende nat makende regen
zonder paraplu kon je het echt niet maken
parapluwinkel deed dus gouden zaken.
De busritten verliepen comfortabel, normaal
alleen in den beginne deed de bus speciaal
vooraan warm als aan de evenaar
achteraan bevroor, zelfs mét muts, al je haar.
Maar handige Wim ontdekte het defect
de chauffeur repareerde en alles werd weer perfect
niks meer te warm niks meer te kil.
Op de bus soms veel gebabbel, soms heel stil
Wat was er aan de hand?
Elkeen vertrokken naar dromenland.
Je kon een muisje horen lopen.
Ondertussen buiten trucks, vrachtwagens, auto’s, camions met hopen
groene bruine velden, struiken bomen
rustige ééntonigheid, ideaal om bij weg te dromen.
En wat ook maar bleef duren
waren de kilometerslange geluidswerende muren
in alle soorten kleuren en materialen
hout, ijzerdraad, betonpanelen al dan niet met tussenpalen.
Het kasteel Moszna was oud en versleten
dus iets om snel te vergeten.
In Katowice na ‘t avondeten tijdig slapen gaan
om vroeg en uitgerust op te kunnen staan.
In Auchswitz Birkenau zagen we het vreselijke Jodenlot
het raakte ons tot op het bot.
In Wadowice, bij paus Johannes Paulus was het druk
zijn leven maakte op de Polen een diepe indruk.
In Zakopane naar boven met de téléferique
de sneeuw, de bergen, het uitzicht magnifique.
In een typische Poolse oude herberg volksmuziek
vrolijke folklore en romantiek.
We bezochten een kerkhof vol sculpturen in hout
is eens wat anders dan blinkend goud.
Mooi de gotisch houten kerk van aartsengel Michael in Debno
maar streng verboden iedere foto
in de wei schaapjes met super lange staart
die waren evenzeer , én het mocht, een foto waard.
Alles opnemen wat Krakau biedt is onbegonnen werk
de markt, de Joodse wijk met kerkhof en synagoge, Basilica, Copernicus, Mariakerk
en in een prachtkasteel wandtapijten uit Brugge, Oudenaarde
onschatbare Vlaamse culturele waarde
de jacht van Diana, de ark van Noah, de zondvloed
aloude verhalen als werelderfgoed.
En om onszelf hoogmoedig te verblijden
een schilderij van Rogier Van der Weyden.
Aangrijpend Schindler’s Emaliafabriek
van al die gruwel en ellende werd ik bijna ziek.
Het Nazidoel: het efficiënt en georganiseerd doden
van alle ongewenste groepen, maar zeker en vooral de Joden.
Gelukkig was er nog Baranow, een prachtkasteel
met kunstschatten oneindig veel.
We reizen om te leren
over de vele Poolse appelen, weinig of geen peren
over de unieke wit-grijze steen, de Poolse diamant
of ontdekken een oud houten interieur in een oud Pools restaurant.
Een klein beetje slapen en weer busje in naar het Padua van het Noorden
deze keer weinig of niks over oorlog of moorden.
In een tankstation nabij Sandomierz stoppen op een parking
en wat loopt daar verloren? Een hondje, een klein lief mormelding
Zamosc Unesco werelderfgoed en het kunstzinnige Lublin
steden plaatsen naar mijn zin.
Daar in Zamosc, het Padua van het noorden, in het museum Zamoyski
ook een tentoonstelling over het communisme in Polski.
binnen en buiten reuze beelden van onze wereldwijde “kameraden”
je mag drie keer hun namen raden
Lenin Mao Stalin Fidel Marx Engels en nog andere prominente figuren
gelukkig, denk ik toch, bleef ook hun rijk niet duren.
Daar ook nog rijk bemeubelde kamers gezien
volgestouwd met decoratiestukken, ik wed het aantal stuks op tienduizend en tien.
Na het eten in het Padwa restaurant
rijden tot bijna aan de grens van Witrusland
en ondertussen genieten van van Sulf zijn liedjes, zijn Sofietje
die dronk sangria met een rietje.
De middeleeuwse fresco’s in de kapel Heilige drie-eenheid
wondermooi maar de oude grijze gids naam zijn tijd
stadsbezoek zo traag, na twee uur was het welletjes
tijd voor avondmaal in Grand Hotel met nieuwe spelletjes.
Teksten fluisteren in elkanders oor
en afscheid nemen van Ignace en Irène, die moesten er van door.
Rijdend langsheen de Wisla die we zo dikwijls tegen kwamen
lachten en zongen we onder de leiding van Sulf vrolijk samen.
We bezochten Wieliczka de ondergrondse zoutmijn
ja, die moet er bij elke Poolse reis absoluut bij zijn.
Dus voor al wie een reis naar Polen wil boeken
één raad: zeker het indrukwekkende Wieliczka bezoeken.
We kregen, ter afwisseling, ook een opvallende Franstalige gids
een stoere madam die heel veel wist
“mesdames et messieurs” waren haar lievelingswoorden.
Ze bracht ons kordaat naar Krakau’ s mooiste oorden.
Wat beleefden we nog? De Hejnal, stipt om zeven uur
indringend trompetgeschal, helaas van korte duur
het vrolijke wandelen doorheen Krakau, ‘s avonds bij maneschijn
en honderden kleine lichtjes, romantisch zalig fijn.
Ook niet vergeten het reuzestuk varkensvlees, lekker mals, niet pikant
geserveerd in Hawelka, Krakau’s oudste restaurant.
Met dit mooie Krakau kwam vandaag onze laatste dag eraan
en zo is ook deze reis bijna gedaan.
Beste Hassan, Rik, Bernadette, Roos, de dertigste EHSAL reis zit erop
hartelijk dank, ook deze reis was top.
Niets blijft duren, alles gaat voorbij
veertien dagen lang samen blij.
Dank Sabina, jij hebt de reis gedragen
niks konden wij u misvragen
wat een kennis, organisatietalent.
Dank ook aan de chauffeur, wat een rijtalent.
Dank de hele vriendengroep
voor de zorg, de verbondenheid, de vriendschap en de vele snoep.
Indien ik had een hoed, ik nam af die hoed
buig nederig en wens oprecht het ga jullie allen goed
en besluit, stilaan wordend oud en grijs
bij leven en welzijn, tot de volgende reis.
beste afwezigen,
kwestie van geen onderscheid tussen zij die er zijn
en zij die wel zouden willen maar er niet bij kunnen zijn.
Zover zijn we weer
een afscheidsspeech, voor mij de 11de keer.
Ik hoop, ik kan jullie amuseren
-amuseren, niet ambèteren-
met een overzicht van onze reis
een reis, die wéér, opnieuw verdient een grote prijs.
Beste EHSAL AMICI ALSA, het was weer in de sacoche
ik ben op jullie super grosch.
De reis begon op de allerlaatste septemberdag
september oktober november, alles mag.
Vlucht en landing in Warschau prima ok
alléén vijftien valiezen niet mee
maar met wat tijd en veel geduld
ja, wie draagt de schuld
kwamen ze bij de eigenaars terecht.
We danken Hassan, Rik, zij die alle problemen oplossen, heel oprecht.
In restaurant Literatka, ons eerste Pools middagmaal
dan een bezoek aan de oude en de nieuwe stad, de kathedraal
Sigismondzuil, Marie-Curie, Chopin, zeg ChopIN.
Heel veel gezien, tijd voor hotel Mercure check-in.
Maar eerst nog een piano concert, virtuoos
een muzikale schot in een roos.
Dinsdagmorgen busje vertrekkensklaar
en ongelooflijk maar écht waar
plots taxi met tweede lading valiezen en tassen.
Oef, wie nog vuil zou zijn kan zich nu gaan wassen.
Ikzelf, gelukkig had alles, zie er misschien uit als een arme duts
maar heb alles en zeker mijn warme sjaal en muts.
Bezoek aan het koninklijk kasteel, pardon parlement
pardon, nu museum, zo iedereen content.
In een piepklein restaurant
lekker eten aan tafels met doekjes in witte kant
om dan te vertrekken naar Gdansk 430 km ver, de langste busrit.
Polen is groot, niet zoals den Belgique, tout petit.
In Pelplin een blitzbezoek aan de kathedraal
even snel binnen tot aan het achterste portaal
zagen alleen van ver de pracht en praal
van het renaissance hoofdaltaar
het is daarenboven het grootste van gans Polen.
Zit er ergens in de wereld nog een groter verscholen?
Soms is het leven wispelturig onvoorstelbaar
soms eentonig saai echt waar
daarom ook de naam van ons tweede hotel Mercure.
Wat hetzelfde bleef: het late aankomstuur.
Gdansk mooie stad ondanks kou en regen
maar geroutineerde reizigers als wij kunnen daar tegen
super grote basiliek, fontein, stadhuis, gouden poort
en s’avonds bij licht Solidarnosc, énig in zijn soort.
O, bijna vergeten Gdynia en Sopot, twee steden
prachtig, modern, toeristisch én een rijk verleden.
Helaas ook oorlog, verwoesting, gewapende strijd
en onthouden het standbeeld van Fahrenheit
de collega, of concurrent van Cesius, niemand sant
in zijn eigen land.
Op 3 oktober, reisdag nummer vier
beleefden we aan de quiz van Roos veel plezier.
Tijdens het bezoek aan burcht Marlbork, werelderfgoed
verdween de regen en werd het weer weer goed.
De Duitse Ridderorde met witte mantel en zwart kruis
hadden daar een belangrijke middeleeuwse thuis.
In het moderne restaurant met Lancelot als naam
lekkere gebraden eend, alles gezellig aangenaam.
Op weg naar Torun, mooie huizen in hout
in hout, met de h van hout, niet de g van goud.
Rustig rijden langsheen akkers velden, weiden
zware rijke landbouwgrond
vol met natuurgewassen puur gezond
bieten koolzaad klavers gras mais
doet me denken aan ‘t vlakke land dat ‘t mijne is.
Aan de astronoom Copernicus
een dikke kus.
Hij deed ons ontwaken uit de droom
dat de aarde is het middelpunt van het heelal
en de mensheid slechts een speelbal
van ja, wat of wie, weet ik veel
slecht één klein deeltje van een groter onbekend geheel.
In een winkeltje vol peperkoek
verkocht de peperkoek als zoete koek.
We leerden ook dat amber hars is van bomen
na miljoenenjaren onder de grond tot ons gekomen
om te worden verwerkt tot kunstwerken en juwelen
mooie hebbedingen voor velen.
In het hotel Romantyczni, lijkend op het witte Huis
voelden we ons direct thuis
hoewel hotel romantiek?
Ik lach mij een kriek
wees daar maar eens dol verliefd op elkaar
met bedden drie tot vier meter van elkaar.
In Gniezo bezochten we de moeder van alle kathedralen
eerst even diep ademhalen
dan zovele trappen naar boven
om daar de Heer te loven.
Maar heb geen angst of schrik
beneden met een volle vodka-fles staat de Rik.
Helaas bleef voor ons de bronzen poort potdicht
was ons geloof te licht?
In Poznan lunch en bekijken de grote moderne huizen
de Polen voorwaar geen arme luizen.
De veldslag Polen-Rusland uitgebeeld op een enorm panorama-schilderij
maakt een geweldige indruk op mij.
Zoiets levensecht supergroot uitbeelden is een kunst.
Een veldslag, een oorlog winnen is ook een kunst
want weet, de winnaar hij neemt het al
en wee diegene die verliezen zal.
In Sukiennice viel het eten al bij al nog mee.
Op die dag, dag zes voor het eerst puree
remeber dear friends , Ierland , ik overdrijf, daar puree petat bij iedere spijs.
In het begin viel het weer wel wat tegen
pletsende gietende nat makende regen
zonder paraplu kon je het echt niet maken
parapluwinkel deed dus gouden zaken.
De busritten verliepen comfortabel, normaal
alleen in den beginne deed de bus speciaal
vooraan warm als aan de evenaar
achteraan bevroor, zelfs mét muts, al je haar.
Maar handige Wim ontdekte het defect
de chauffeur repareerde en alles werd weer perfect
niks meer te warm niks meer te kil.
Op de bus soms veel gebabbel, soms heel stil
Wat was er aan de hand?
Elkeen vertrokken naar dromenland.
Je kon een muisje horen lopen.
Ondertussen buiten trucks, vrachtwagens, auto’s, camions met hopen
groene bruine velden, struiken bomen
rustige ééntonigheid, ideaal om bij weg te dromen.
En wat ook maar bleef duren
waren de kilometerslange geluidswerende muren
in alle soorten kleuren en materialen
hout, ijzerdraad, betonpanelen al dan niet met tussenpalen.
Het kasteel Moszna was oud en versleten
dus iets om snel te vergeten.
In Katowice na ‘t avondeten tijdig slapen gaan
om vroeg en uitgerust op te kunnen staan.
In Auchswitz Birkenau zagen we het vreselijke Jodenlot
het raakte ons tot op het bot.
In Wadowice, bij paus Johannes Paulus was het druk
zijn leven maakte op de Polen een diepe indruk.
In Zakopane naar boven met de téléferique
de sneeuw, de bergen, het uitzicht magnifique.
In een typische Poolse oude herberg volksmuziek
vrolijke folklore en romantiek.
We bezochten een kerkhof vol sculpturen in hout
is eens wat anders dan blinkend goud.
Mooi de gotisch houten kerk van aartsengel Michael in Debno
maar streng verboden iedere foto
in de wei schaapjes met super lange staart
die waren evenzeer , én het mocht, een foto waard.
Alles opnemen wat Krakau biedt is onbegonnen werk
de markt, de Joodse wijk met kerkhof en synagoge, Basilica, Copernicus, Mariakerk
en in een prachtkasteel wandtapijten uit Brugge, Oudenaarde
onschatbare Vlaamse culturele waarde
de jacht van Diana, de ark van Noah, de zondvloed
aloude verhalen als werelderfgoed.
En om onszelf hoogmoedig te verblijden
een schilderij van Rogier Van der Weyden.
Aangrijpend Schindler’s Emaliafabriek
van al die gruwel en ellende werd ik bijna ziek.
Het Nazidoel: het efficiënt en georganiseerd doden
van alle ongewenste groepen, maar zeker en vooral de Joden.
Gelukkig was er nog Baranow, een prachtkasteel
met kunstschatten oneindig veel.
We reizen om te leren
over de vele Poolse appelen, weinig of geen peren
over de unieke wit-grijze steen, de Poolse diamant
of ontdekken een oud houten interieur in een oud Pools restaurant.
Een klein beetje slapen en weer busje in naar het Padua van het Noorden
deze keer weinig of niks over oorlog of moorden.
In een tankstation nabij Sandomierz stoppen op een parking
en wat loopt daar verloren? Een hondje, een klein lief mormelding
Zamosc Unesco werelderfgoed en het kunstzinnige Lublin
steden plaatsen naar mijn zin.
Daar in Zamosc, het Padua van het noorden, in het museum Zamoyski
ook een tentoonstelling over het communisme in Polski.
binnen en buiten reuze beelden van onze wereldwijde “kameraden”
je mag drie keer hun namen raden
Lenin Mao Stalin Fidel Marx Engels en nog andere prominente figuren
gelukkig, denk ik toch, bleef ook hun rijk niet duren.
Daar ook nog rijk bemeubelde kamers gezien
volgestouwd met decoratiestukken, ik wed het aantal stuks op tienduizend en tien.
Na het eten in het Padwa restaurant
rijden tot bijna aan de grens van Witrusland
en ondertussen genieten van van Sulf zijn liedjes, zijn Sofietje
die dronk sangria met een rietje.
De middeleeuwse fresco’s in de kapel Heilige drie-eenheid
wondermooi maar de oude grijze gids naam zijn tijd
stadsbezoek zo traag, na twee uur was het welletjes
tijd voor avondmaal in Grand Hotel met nieuwe spelletjes.
Teksten fluisteren in elkanders oor
en afscheid nemen van Ignace en Irène, die moesten er van door.
Rijdend langsheen de Wisla die we zo dikwijls tegen kwamen
lachten en zongen we onder de leiding van Sulf vrolijk samen.
We bezochten Wieliczka de ondergrondse zoutmijn
ja, die moet er bij elke Poolse reis absoluut bij zijn.
Dus voor al wie een reis naar Polen wil boeken
één raad: zeker het indrukwekkende Wieliczka bezoeken.
We kregen, ter afwisseling, ook een opvallende Franstalige gids
een stoere madam die heel veel wist
“mesdames et messieurs” waren haar lievelingswoorden.
Ze bracht ons kordaat naar Krakau’ s mooiste oorden.
Wat beleefden we nog? De Hejnal, stipt om zeven uur
indringend trompetgeschal, helaas van korte duur
het vrolijke wandelen doorheen Krakau, ‘s avonds bij maneschijn
en honderden kleine lichtjes, romantisch zalig fijn.
Ook niet vergeten het reuzestuk varkensvlees, lekker mals, niet pikant
geserveerd in Hawelka, Krakau’s oudste restaurant.
Met dit mooie Krakau kwam vandaag onze laatste dag eraan
en zo is ook deze reis bijna gedaan.
Beste Hassan, Rik, Bernadette, Roos, de dertigste EHSAL reis zit erop
hartelijk dank, ook deze reis was top.
Niets blijft duren, alles gaat voorbij
veertien dagen lang samen blij.
Dank Sabina, jij hebt de reis gedragen
niks konden wij u misvragen
wat een kennis, organisatietalent.
Dank ook aan de chauffeur, wat een rijtalent.
Dank de hele vriendengroep
voor de zorg, de verbondenheid, de vriendschap en de vele snoep.
Indien ik had een hoed, ik nam af die hoed
buig nederig en wens oprecht het ga jullie allen goed
en besluit, stilaan wordend oud en grijs
bij leven en welzijn, tot de volgende reis.
Krakau, 13 oktober 2019
PS 1: Diegenen die tijdens de speech goed hebben opgelet zullen nu merken dat ik er nog een paar zinnen heb bijgezet
jullie mogen het gerust het weten, ik was in de haast enkele dingen vergeten.
Hopelijk maakt het jullie blij, niet triest, mijn verontschuldigingen, het kan overkomen hmhm … de allerbeste artiest.
Maar nu eindig ik met een kordaat besluit
er komt niks meer bij, mijn reisverslag is nu eindelijk getypt, amen en uit.
PS 2: Louis Van Mulders maakte ook een reisverslag, duizend keer kunstzinniger, want zie dag na dag toverde hij telkens meerdere haiku’s in prachtig ornaat.
Als eerbetoon aan zo’n artiest van formaat ben ik zo vrij er hier eentje van bij te voegen
de vele andere stuurt hij u wel zelf met veel genoegen.
jullie mogen het gerust het weten, ik was in de haast enkele dingen vergeten.
Hopelijk maakt het jullie blij, niet triest, mijn verontschuldigingen, het kan overkomen hmhm … de allerbeste artiest.
Maar nu eindig ik met een kordaat besluit
er komt niks meer bij, mijn reisverslag is nu eindelijk getypt, amen en uit.
PS 2: Louis Van Mulders maakte ook een reisverslag, duizend keer kunstzinniger, want zie dag na dag toverde hij telkens meerdere haiku’s in prachtig ornaat.
Als eerbetoon aan zo’n artiest van formaat ben ik zo vrij er hier eentje van bij te voegen
de vele andere stuurt hij u wel zelf met veel genoegen.
( Wroclaw) 5 oktober 2019
Leuke ontmoeting
zo onverwacht sympatiek
bronzen kabouters.
PS 3: Toch nog iets, die 13 oktober, die laatste dag was, is ook mijn geboortedag.
Dus gaf ik op de bus iedereen, als dank voor de vele wensen
en jullie zijn, van de eerste tot de laatste toch allemaal zo’n lieve mensen -
een kaartje van Krakau met een gelegenheidsgedicht om te onthouden, te bewaren, want het klinkt vrolijk, blij en licht.
zo onverwacht sympatiek
bronzen kabouters.
PS 3: Toch nog iets, die 13 oktober, die laatste dag was, is ook mijn geboortedag.
Dus gaf ik op de bus iedereen, als dank voor de vele wensen
en jullie zijn, van de eerste tot de laatste toch allemaal zo’n lieve mensen -
een kaartje van Krakau met een gelegenheidsgedicht om te onthouden, te bewaren, want het klinkt vrolijk, blij en licht.
Verjaren
is geluk vergaren
van vroeger en nu
één dag lang uitbundigheid met grote u
en dan weer verder sparen
vrede vreugde voor latere jaren.
is geluk vergaren
van vroeger en nu
één dag lang uitbundigheid met grote u
en dan weer verder sparen
vrede vreugde voor latere jaren.