Gelegenheidstoespraak bij Paul’s vijfenzeventigste verjaardag

 
Beste Paul,
beste vrienden,
bekende en onbekende,
dorpsgenoten,
regionale, nationale en internationale aanwezigen,

Paul wordt, is geworden 75.
Geen nieuws natuurlijk en als gewezen BRT /VRT – journalist weet Paul dat trouwens meer dan wie ook. Een gebeurtenis van 75 jaar geleden, eentje die dan nog voorspelbaar is, want elkeen die wat kan tellen weet dat het in 2014 75 jaar geleden zal zijn dat Paul geboren werd. Dus nieuws zo oud als de straat, waarmee ik niet zeggen wil dat Paul zo oud is als de straat…daarbij wat is daar nu mis mee met oud zijn, wetende dat iedereen oud wil worden maar het niet wil zijn.
En om Paul te citeren “Leeftijd heeft geen belang als we maar gezond zijn van lichaam en geest “.
Hoewel het wel een teken is aan de wand als men u klaar en duidelijk zegt: ge ziet goed uit…maar eigenlijk het stuk weglaat, “voor uwe leeftijd…”
Goed Paul 75, we vieren het.
Niet officieel en plechtig in bv het gemeentehuis, daarvoor Paul moet je nog 25 jaar wachten daarvoor moet je 100 zijn, dus Paul nog 25 jaar geduld.
Al vind ik de poging om er 100 van te maken door de toevoeging van het Solidariteitskoor wel heel origineel en wens ik ook het koor een dikke proficiat voor hun 25 jaar.
Applaus voor het koor
Applaus voor Paul.
We vieren het gezellig in zijn eigen tuin.
Paul, dank u wel
En hoe vieren we het?
Internationaal natuurlijk en met zang en muziek.
Internationaal, want elkeen weet wel dat Paul voorzitter is van Haaltert Internationaal.
Dus zeker en vast een grote dank en proficiat in naam van HI
Wij vieren het met spijs en drank, overvloedig en veel.
Nogmaals Paul dank u wel.
In de prachtige uitnodiging stond dat we geen geschenkjes mochten meebrengen.
Maar een mens leeft niet van brood alleen en zeker Paul niet.
Meer dan lichamelijk voedsel heeft hij nood aan geestelijk voedsel aan “woorden”, aan voedsel voor zijn rijke geest, een geest en een ideeëngoed dat nog steeds superactief is, uitbreiding zoekt, internationaliseert.
Dus ben ik toch zo stout geweest om mijn broer William iets laten mee te brengen: een paar kilo boeken, vier boeken, één voor elk seizoen, één voor elk van zijn 25 jaar en één extra voor de 25 jaar die nog komen moeten.
Dus Paul, je weet wat doen de komende 25 jaar.

Boeken die hem hopelijk bevallen, met een internationale dimensie, natuurlijk:
*eentje over de wereld, een wereldatlas met al de vlaggen en gegevens van al de landen van de wereld
*eentje over onze eigen Belgische/Vlaamse geschiedenis van 100 jaar geleden. Niet over de WO I, maar wel over hoe ook 100 jaar geleden ons land grondig veranderde, meer en meer democratisch werd en het politieke landschap grondig wijzigde.
*eentje over onze eigen Vlaamse verhalen, sagen, mythologie, oude verhalen uit Brabant vol met heksen, spoken en bijgeloof
*en tenslotte eentje over een der grote wereldgodsdiensten: het boeddhisme. Niet direct in verband te brengen met de huidige actualiteit van de strijd tussen Israël en de Palestijnen, of de strijd tegen de islamitische terroristen in Syrië enz maar toch razend boeiend omwille van de relatie tussen wereldlijke en geestelijke macht, denk maar aan het wedervaren van priester Daens en Rome. Niks nieuws onder de internationale zon.

En omdat Paul ook in zijn uitnodiging schreef dat we gebruik mochten maken van het vrije podium ben ik dan ook zo vrij om, hierbij op dit vrijgemaakte podium af te sluiten met wat poëzie.
Iemand die de cultuurprijs van Haaltert won, neen niet won, maar écht en terecht verdiende op geen betere en passende wijze gehuldigd worden dan met een gedicht.
En omdat alle goeie dingen schijnbaar bestaan uit drie geef ik hierna vier, ja vier wensgedichten mee aan Paul: eentje voor elke 25 jaar, de drie voorbije en eentje voor de 25 jaar die nog komen moeten, juist zoals bij de boeken.
 
Haaltert, 30 augustus 2014