Afscheidsgedicht reis Democratische Republiek Congo
Waarde reisgenoten
lieve reisgenoten
lieve vrienden allemaal
dit was dan ons laatste gezamenlijk middagmaal.
Daarom wil ik jullie even ambeteren
een dankwoordje placeren
de reis resumeren
de beleefde dingen catalogeren.
Onze Congo-reis is gedaan
tijd om naar huis te gaan
tijd om van moeheid te recupereren
de koude winter te trotseren.
De heen-vlucht verliep zoals het hoort
hierover geen kwaad woord
armbandje aan en met een busje naar ’t hotel
dat verliep efficiënt en snel.
Direct, te voet een bezoek aan Kinshasa-stad.
Peter vertelde dit, vertelde dat
we luisterden met stijgend ongeloof
ook al waren we helemaal niet doof.
Na het jawoord van vele autoriteiten
maakten we kennis met de havenactiviteiten.
Zo wat alles wordt ingevoerd
de helaasheid van die dingen heeft ons diep ontroerd.
Voor het eerst hebben we daar geleerd
dat ondanks alles iets toch iets marcheert.
Kinshasa heeft een reuzenstation
met treinen, sporen, een perron
maar de trein die rijdt er niet
of je het nu gelooft of niet.
Onze Francine was in haar element
blij en supercontent
vond de plek waar haar wiegje stond
en zag ook haar doopvont.
We gingen naar de mis
in Congo een zingende vrolijke gebeurtenis.
Een prof met een moeilijke naam
een lieve fiere prof met faam
toonde ons de Nationale Archieven
laat ons lief zijn en zeggen: oude papieren en brieven.
Die Nationale Archieven, onbeschrijfbaar
een warboel ongelooflijk onvoorstelbaar.
Dan hop naar Kisantu, naar de kathedraal
schitterende pracht en praal
een sprookje gelijk
gerestaureerd door een man héél rijk.
Wandelen in de grote Jardin Botanique
een goed onderhouden tuin, heel chique.
Was de accommodatie daar primitief
met bitter weinig gerief
met een blauwe emmer als waterkan
trokken we goed onze plan.
In het station van Matadi liep het bijna fout
al waren we niet op zoek naar goud
diamanten, geweren of munitie
zelfs geen kostbare olie
plots werden we omringd door de presidentiële wacht
best dat men dan niet lacht.
Als een echte leider gaf Peter het bevel:
allemaal in de auto en snél!
Sindsdien zijn stations verboden terrein
ook al rijdt geen enkele trein.
We hebben gevaren op de Congo-stroom
mooi, romantisch, een droom
toen kwam plots de regen
maar zelfs dat viel nooit tegen.
Er was eens een Chinees paviljoen
gezet met heel veel poen
nu is er alles kapot
slechter, vuiler dan het grootste krot.
Plots stond daar een gewapende soldaat
hij werd een beetje kwaad
we trokken er ons niks van aan
zijn rustig voortgegaan.
Op dag zeven zegden we vaarwel
aan het Ledya-hotel
ons bed werd niet opgemaakt
maar het eten heeft wel gesmaakt.
Tot dan verliep de reis zonder ongevallen
toen ben ik gevallen
diep in een ijzeren riolering
het was een goede lering
want Peter had nog gezegd: opgelet
kijk waar ge uw voeten zet
maar er was een verpleegster lief en fijn
die verzorgde me zonder veel pijn.
De weg van Matadi naar Boma was lang
maar nooit waren we bang
de chauffeurs reden fantastisch goed
voor hen, af mijnen hoed.
Onderweg kregen wij banaan
dat heeft ons buikje deugd gedaan
met nieuwe moed reden wij door
schokten van links naar rechts, van achter naar voor.
De Inga-watervallen waren voor ons taboe
de machthebbers gaven niet toe
al probeerde Peter alle trukken van de foor
het bezoek ging niet door.
Maar wij namen wraak
op de terugvlucht was het een beetje raak
vanuit de hoge lucht
zagen wij blij en opgelucht
het hele bouwcomplex
staarden perplex.
In Boma trokken wij op zwier
zochten daar zochten hier
want in Boma stond ooit een huis
Karel’ s warme thuis
de zon brandde op onze kop
maar Karel gaf niet op
en is het niet zo mijn lieve kind
dat wie zoekt die vindt?
Meegebrachte foto’s vormden het bewijsmateriaal
voor hen, voor ons allemaal.
Opnieuw bezochten we een postkantoor
gingen er snel vandoor
op dit uur geen postzegels te koop
kaartjes versturen: wat een valse hoop.
Stations doen we niet meer, dus naar de kathedraal
daar zongen ze mooi als een nachtegaal.
Die oudste kathedraal
was er een zonder pracht of praal
simpel in elkaar gevezen ijzerwerk
een eenvoudige stille kerk.
Plots een boom, een reuzenboom
een boom als een droom
met open mond stond ik te gapen
de boom waarin Stanley heeft geslapen
Stanley de ontdekkingsreiziger, de avonturier
ja, die was eens, ooit, hier
ben binnenin de boom een kijkje gaan nemen
plaats genoeg zelfs voor uitgestrekte benen.
Na een uitgebreid lekker buffet
was iedereen moe, dus snel naar bed.
Na een mini-ontbijtje
met een perfect gebakken eitje
zouden we toch postzegels kopen
de post was vanaf zeven uur open
dat had men ons plechtig beloofd
heeft iemand dat één seconde geloofd?
Wij zijn een delegatie
in Boma dus ontvangst met gratie
door de burgemeester himself: een stoere vrouw
zeg dus niet te gauw…
Het bezoek aan de Primus brouwerij
maakte ons superblij
uitgedost met spiksplinternieuwe veiligheidskledij
bezochten wij eerst de bottelarij
duizenden flessen schoven voorbij
allen netjes op een rij.
De brouwerij is een modelfabriek
al brouwen zij geen kriek of lambiek
maar Mutzig en heel veel Primus
van mij hiervoor een dikke kus.
Wij kregen zelfs te eten
dat zullen onze chauffeurs hebben geweten
want ons ander middagmaal
daarmee mochten zij aan de haal.
Plots een groot zwart machine
nog nooit van dichtbij gezien
het ging op en neer
pompte olie op, keer op keer.
Het Mangrove-hotel, ooit pure schoonheid
vervulde mijn hart met droefheid
een prachtige plek bij de oceaan
nu kompleet verwaarloosd, vergaan.
Ongestoord slapen in het hotel Carrefour
was eigenlijk een hele krachttoer
och, ik weet niets is perfect
maar zovele dingen tezelfdertijd defect
de lamp, de douchekop, de wasbak, de waterkraan
een handige Harry heeft hier een druk bestaan.
De zware generator ronkte de ganse nacht
maar kom, het bed was goed en zacht.
In het militaire kamp Kitona
was er een prof
een échte échte prof
zijn uitleg over ebbe en vloed
was super goed
we luisterden met open mond
hoe die Congo-stroom in de oceaan komt
een boeiend verhaal
gebracht met summier didactisch materiaal.
Ik nam wat oceaanwater mee
dat maakte mij zeer tevree.
We wandelden door het dorp van de sergeant
namen hier en daar een kind bij de hand
symbolisch gaven wij hen wat van onze overvloed
vertrokken dan voorgoed.
De weg naar Vista was vol waterplassen
betekend nadien zeker de auto’s wassen.
We beklommen een oude vuurtoren
zijn nutteloze charme kom mij wel bekoren.
Een rood vliegmachine
klein lief charmant om zien
vloog ons veilig naar Kinshasa-stad.
Dan genieten van een proper warm bad
en lekker bereid eten
het leven kan goed zijn, zeker weten.
Op de proefboerderij even slikken
een kippenkwekerij zonder kippen
even erg als een station zonder treinen.
Alles stond weg te kwijnen
kapot de veevoeder- confituur- en conservenfabriek
het maakte mij bijna ziek
maar toen kwamen de kindjes aangelopen
mijn hart begon opnieuw te hopen
ze zongen een liedje
weg mijn kleine verdrietje
op een twee drie zonder veel kabaal
leerden zij onze Nederlandse taal
Frère Jacques werd broeder Jacob
een voorbeeld voor onze Belgische Franstalige top.
Lekkere picnik aan de Congo-stroom
met bier en vrienden: een droom
daarbij zon, muziek en dans
in mijn leven slechts éénmaal zo’n kans.
Ik kocht voor twee dollar een hoed
daarmee de verkoper blij en zoet.
Dan verder naar het volgend project
was wel een heel lang traject.
De familie Zeta heeft heel veel land
we leerden hoe men maniok plant
ik proefde een kleine rode aubergine
was helemaal niet naar mijn zin.
Zo, beste vrienden,
tot hier mijn “kort” overzicht
er rest mij nog één plicht
U allen danken voor wat is geweest
iedere dag eigenlijk een feest.
Aan de chauffeurs een dikke dank u wel
ze reden stipt, correct, zelden te snel
tien dagen lang stonden zij paraat
stonden ons bij met woord en daad
reden veilig zonder één accident
we zijn super content.
Maar vooral
bovenal bovenal
een super superdank aan Peter
niemand doet dat ooit beter.
Voor zijn organisatietalent heb ik geen woorden
hij loodste ons naar bijna onbereikbare oorden
hij onderhandelde dirigeerde superviseerde
gaf méér uitleg dan de grootste geleerde
gaf inzicht in het ontwikkelingsmechanisme
klaar, duidelijk zonder cynisme
geen seconde liet hij onbenut
onvoorstelbaar wat hij gaf als input.
Hij houdt van Congo
niet zo maar zo
maar gepassioneerd
gebiologeerd.
Hij heeft ons geleerd
dat Congo mooi is
merkwaardig veerkrachtig is.
Beste Peter,
In naam van ons allemaal
hartelijk dank en tot een volgende maal!
lieve reisgenoten
lieve vrienden allemaal
dit was dan ons laatste gezamenlijk middagmaal.
Daarom wil ik jullie even ambeteren
een dankwoordje placeren
de reis resumeren
de beleefde dingen catalogeren.
Onze Congo-reis is gedaan
tijd om naar huis te gaan
tijd om van moeheid te recupereren
de koude winter te trotseren.
De heen-vlucht verliep zoals het hoort
hierover geen kwaad woord
armbandje aan en met een busje naar ’t hotel
dat verliep efficiënt en snel.
Direct, te voet een bezoek aan Kinshasa-stad.
Peter vertelde dit, vertelde dat
we luisterden met stijgend ongeloof
ook al waren we helemaal niet doof.
Na het jawoord van vele autoriteiten
maakten we kennis met de havenactiviteiten.
Zo wat alles wordt ingevoerd
de helaasheid van die dingen heeft ons diep ontroerd.
Voor het eerst hebben we daar geleerd
dat ondanks alles iets toch iets marcheert.
Kinshasa heeft een reuzenstation
met treinen, sporen, een perron
maar de trein die rijdt er niet
of je het nu gelooft of niet.
Onze Francine was in haar element
blij en supercontent
vond de plek waar haar wiegje stond
en zag ook haar doopvont.
We gingen naar de mis
in Congo een zingende vrolijke gebeurtenis.
Een prof met een moeilijke naam
een lieve fiere prof met faam
toonde ons de Nationale Archieven
laat ons lief zijn en zeggen: oude papieren en brieven.
Die Nationale Archieven, onbeschrijfbaar
een warboel ongelooflijk onvoorstelbaar.
Dan hop naar Kisantu, naar de kathedraal
schitterende pracht en praal
een sprookje gelijk
gerestaureerd door een man héél rijk.
Wandelen in de grote Jardin Botanique
een goed onderhouden tuin, heel chique.
Was de accommodatie daar primitief
met bitter weinig gerief
met een blauwe emmer als waterkan
trokken we goed onze plan.
In het station van Matadi liep het bijna fout
al waren we niet op zoek naar goud
diamanten, geweren of munitie
zelfs geen kostbare olie
plots werden we omringd door de presidentiële wacht
best dat men dan niet lacht.
Als een echte leider gaf Peter het bevel:
allemaal in de auto en snél!
Sindsdien zijn stations verboden terrein
ook al rijdt geen enkele trein.
We hebben gevaren op de Congo-stroom
mooi, romantisch, een droom
toen kwam plots de regen
maar zelfs dat viel nooit tegen.
Er was eens een Chinees paviljoen
gezet met heel veel poen
nu is er alles kapot
slechter, vuiler dan het grootste krot.
Plots stond daar een gewapende soldaat
hij werd een beetje kwaad
we trokken er ons niks van aan
zijn rustig voortgegaan.
Op dag zeven zegden we vaarwel
aan het Ledya-hotel
ons bed werd niet opgemaakt
maar het eten heeft wel gesmaakt.
Tot dan verliep de reis zonder ongevallen
toen ben ik gevallen
diep in een ijzeren riolering
het was een goede lering
want Peter had nog gezegd: opgelet
kijk waar ge uw voeten zet
maar er was een verpleegster lief en fijn
die verzorgde me zonder veel pijn.
De weg van Matadi naar Boma was lang
maar nooit waren we bang
de chauffeurs reden fantastisch goed
voor hen, af mijnen hoed.
Onderweg kregen wij banaan
dat heeft ons buikje deugd gedaan
met nieuwe moed reden wij door
schokten van links naar rechts, van achter naar voor.
De Inga-watervallen waren voor ons taboe
de machthebbers gaven niet toe
al probeerde Peter alle trukken van de foor
het bezoek ging niet door.
Maar wij namen wraak
op de terugvlucht was het een beetje raak
vanuit de hoge lucht
zagen wij blij en opgelucht
het hele bouwcomplex
staarden perplex.
In Boma trokken wij op zwier
zochten daar zochten hier
want in Boma stond ooit een huis
Karel’ s warme thuis
de zon brandde op onze kop
maar Karel gaf niet op
en is het niet zo mijn lieve kind
dat wie zoekt die vindt?
Meegebrachte foto’s vormden het bewijsmateriaal
voor hen, voor ons allemaal.
Opnieuw bezochten we een postkantoor
gingen er snel vandoor
op dit uur geen postzegels te koop
kaartjes versturen: wat een valse hoop.
Stations doen we niet meer, dus naar de kathedraal
daar zongen ze mooi als een nachtegaal.
Die oudste kathedraal
was er een zonder pracht of praal
simpel in elkaar gevezen ijzerwerk
een eenvoudige stille kerk.
Plots een boom, een reuzenboom
een boom als een droom
met open mond stond ik te gapen
de boom waarin Stanley heeft geslapen
Stanley de ontdekkingsreiziger, de avonturier
ja, die was eens, ooit, hier
ben binnenin de boom een kijkje gaan nemen
plaats genoeg zelfs voor uitgestrekte benen.
Na een uitgebreid lekker buffet
was iedereen moe, dus snel naar bed.
Na een mini-ontbijtje
met een perfect gebakken eitje
zouden we toch postzegels kopen
de post was vanaf zeven uur open
dat had men ons plechtig beloofd
heeft iemand dat één seconde geloofd?
Wij zijn een delegatie
in Boma dus ontvangst met gratie
door de burgemeester himself: een stoere vrouw
zeg dus niet te gauw…
Het bezoek aan de Primus brouwerij
maakte ons superblij
uitgedost met spiksplinternieuwe veiligheidskledij
bezochten wij eerst de bottelarij
duizenden flessen schoven voorbij
allen netjes op een rij.
De brouwerij is een modelfabriek
al brouwen zij geen kriek of lambiek
maar Mutzig en heel veel Primus
van mij hiervoor een dikke kus.
Wij kregen zelfs te eten
dat zullen onze chauffeurs hebben geweten
want ons ander middagmaal
daarmee mochten zij aan de haal.
Plots een groot zwart machine
nog nooit van dichtbij gezien
het ging op en neer
pompte olie op, keer op keer.
Het Mangrove-hotel, ooit pure schoonheid
vervulde mijn hart met droefheid
een prachtige plek bij de oceaan
nu kompleet verwaarloosd, vergaan.
Ongestoord slapen in het hotel Carrefour
was eigenlijk een hele krachttoer
och, ik weet niets is perfect
maar zovele dingen tezelfdertijd defect
de lamp, de douchekop, de wasbak, de waterkraan
een handige Harry heeft hier een druk bestaan.
De zware generator ronkte de ganse nacht
maar kom, het bed was goed en zacht.
In het militaire kamp Kitona
was er een prof
een échte échte prof
zijn uitleg over ebbe en vloed
was super goed
we luisterden met open mond
hoe die Congo-stroom in de oceaan komt
een boeiend verhaal
gebracht met summier didactisch materiaal.
Ik nam wat oceaanwater mee
dat maakte mij zeer tevree.
We wandelden door het dorp van de sergeant
namen hier en daar een kind bij de hand
symbolisch gaven wij hen wat van onze overvloed
vertrokken dan voorgoed.
De weg naar Vista was vol waterplassen
betekend nadien zeker de auto’s wassen.
We beklommen een oude vuurtoren
zijn nutteloze charme kom mij wel bekoren.
Een rood vliegmachine
klein lief charmant om zien
vloog ons veilig naar Kinshasa-stad.
Dan genieten van een proper warm bad
en lekker bereid eten
het leven kan goed zijn, zeker weten.
Op de proefboerderij even slikken
een kippenkwekerij zonder kippen
even erg als een station zonder treinen.
Alles stond weg te kwijnen
kapot de veevoeder- confituur- en conservenfabriek
het maakte mij bijna ziek
maar toen kwamen de kindjes aangelopen
mijn hart begon opnieuw te hopen
ze zongen een liedje
weg mijn kleine verdrietje
op een twee drie zonder veel kabaal
leerden zij onze Nederlandse taal
Frère Jacques werd broeder Jacob
een voorbeeld voor onze Belgische Franstalige top.
Lekkere picnik aan de Congo-stroom
met bier en vrienden: een droom
daarbij zon, muziek en dans
in mijn leven slechts éénmaal zo’n kans.
Ik kocht voor twee dollar een hoed
daarmee de verkoper blij en zoet.
Dan verder naar het volgend project
was wel een heel lang traject.
De familie Zeta heeft heel veel land
we leerden hoe men maniok plant
ik proefde een kleine rode aubergine
was helemaal niet naar mijn zin.
Zo, beste vrienden,
tot hier mijn “kort” overzicht
er rest mij nog één plicht
U allen danken voor wat is geweest
iedere dag eigenlijk een feest.
Aan de chauffeurs een dikke dank u wel
ze reden stipt, correct, zelden te snel
tien dagen lang stonden zij paraat
stonden ons bij met woord en daad
reden veilig zonder één accident
we zijn super content.
Maar vooral
bovenal bovenal
een super superdank aan Peter
niemand doet dat ooit beter.
Voor zijn organisatietalent heb ik geen woorden
hij loodste ons naar bijna onbereikbare oorden
hij onderhandelde dirigeerde superviseerde
gaf méér uitleg dan de grootste geleerde
gaf inzicht in het ontwikkelingsmechanisme
klaar, duidelijk zonder cynisme
geen seconde liet hij onbenut
onvoorstelbaar wat hij gaf als input.
Hij houdt van Congo
niet zo maar zo
maar gepassioneerd
gebiologeerd.
Hij heeft ons geleerd
dat Congo mooi is
merkwaardig veerkrachtig is.
Beste Peter,
In naam van ons allemaal
hartelijk dank en tot een volgende maal!
Kinshasa , 12/11/2012