Afscheidsgedicht reis Ethiopië
Beste reisgenoten, kameraden
ja ja goed geraden
jullie zitten hier gezellig bijeen
maar ik heb het weer aan mijn been.
Na elke reis
heb ik prijs
want als de reis (half) is gedaan
kan ik aan het dichten gaan.
Maar ik doe het graag.
Met een goed gevulde maag
en bijna een stuk in mijne gilet
begin ik ermee.
Stop dus nu alle kabaal
hier komt ons reisverhaal.
In de vertrekhal van Zaventem kwamen we bijeen
een blije groet en drie kussen van iedereen.
Na een ommetje via Parijs
begon voorgoed deze mooie reis.
Een nachtelijk maal met sla en vis
nog een ochtendmaal en we kwamen aan in Addis.
We landden veilig en zonder “boem”
in de stad genoemd de “nieuwe bloem”.
Het deftige Hilton kom je zomaar niet binnen
eerst moet je je bezinnen.
Daarom vooraleer de aankomst te vieren
moet je invullen een hééle resem papieren.
Er was een sjieke trouwpartij
en wij, wij waren erbij.
Toen begon het bezoek der kerken
en het doen van goede werken
zoals het uitdelen van snoep, stylo’s, geld.
Maar wat ons het meest schokte was het geweld
het geduw en gestamp om een stukje zeep
het gebruik van stok en zweep
zelfs door de juf in de klas
alsof slaan van kinderen doodgewoon normaal was.
De eeuwenoude Lucy kon ons wel bekoren
al had ze veel van haar pluimen/beenderen verloren.
In iedere luchthaven controle van kop tot teen.
Ook in een oud museum hadden we het aan ons been.
Al onze bezittingen werden opgeborgen
zo het museum binnen zonder zorgen.
We zagen Haile Selassie onder een grote massieve steen
daar kruipt hij nooit meer doorheen.
We zijn bij de ambassadeur geweest
ontvangen als op een groot feest
een hele lieve man
die enorm speechen kan.
Van Addis vlogen we supersnel naar Bahar Dar.
Wat deden we daar?
We zochten naar de oorsprong van de Nijl
een waterval met stijl.
Op het Tana meer
dobberden we in een bootje op en neer.
We gingen aan land
op een groot groen bebost eiland
bewonderden het mooi geschilderde werk
in de Ethiopische Orthodoxe Kerk.
Daalden daarna weer zachtjes naar beneden
hoewel ikzelf eens hard ben uitgegleden.
De fotografen konden hun hartje ophalen
voor de video moest je echter 300 Birr betalen.
Omdat het verbodene plezant is
filmde ik dan maar de geheimzinnige avondmis.
We zagen kerken op de grond
staarden met open mond
naar massieve kerken in de grond
uit stoere rotsen uitgehouwen
iets anders dan met bakstenen bouwen.
s ‘Morgens vroeg uit de veren
maar dat kon ons niet deren.
Bij ’ t ontbijt liep Jo tegen een lamp
maar dat was geen ramp.
We zagen grote en kleine dieren
muggen, kakkerlakken, mieren
massa’s en massa’s vlooien.
Die konden zich goed ontplooien
kozen hiervoor de fijnste onder ons
Lydia, zij bezit wellicht een velletje zacht als dons.
Heel lang hebben we staan gapen
naar de wilde gekke apen.
Paarden, koeien, ezels, geiten waren steeds van de partij
lopend of grazend op een berg of in de wei.
Luc kende iedere vogel bij naam
hij wordt beslist een ornitholoog met wereldfaam
overal kwam hij bekende vogels én bloemen tegen
en om een grap is hij nooit verlegen.
Zo was er eens een kerk met een klok en een koord.
Toen gebeurde iets ongehoord.
Luc trok aan de bel
veroorzaakte bijna een rel.
Gelukkig kon iedereen er mee leven.
Zijn zonde werd snel vergeven.
Digi onze gids was excellent
steeds lachend, lief en attent.
Merci Digi, merci Digi!!! ( de rode groep zingt in koor).
Ook Bini was heel intelligent.
Ook van hem zijn we zeer content.
Merci Bini, merci Bini ( de blauwe groep zingt in koor).
Wat is nog het vermelden waard?
Heiligen zijn oude mannen met baard.
Er was altijd prachtig zomerweer.
We vlogen in totaal nu al vijf keer.
Iedere morgen eieren bij het ontbijt.
Om te slapen weinig tijd.
Sint Georges heeft lekker bier
dat dronken we met plezier.
Sommige hotels hadden een broertje dood aan kuisen.
Er zijn vele soorten kruisen.
Ze bestaan in goud, zilver of belegd met diamant.
De priester houdt ze in zijn hand
draagt dan een zwarte bril en soms een kroon
spreekt ons toe op zachte toon
vertelt aan ons, al of niet ongelovige Europeanen
over God en zijn brave onderdanen.
Sommige kerken zijn alleen voor mannen.
Het gelijkheidsprincipe is dus nog niet in kruiken en kannen.
Wil je iets meer weten
over het vele lekkere eten?
Hard was het geroosterde brood
de tomaten sappig rood
gratis het water met of zonder gas
een kieken dat een kuiken was.
Wortelen als nagerecht
zijn ook niet slecht.
Speciaal voor ons werd thee gemaakt
dat heeft ons lekker gesmaakt.
De twee gidsen hadden een quiz opgesteld.
We speelden hard
maar niet voor geld
wel voor een zilveren Lalibela-kruis.
Dat kreeg Hassan mee naar huis
hij behoorde tot de beste groep.
Daar in dat theehuis in Lalibela
was het dansen van tralalalala.
We voelden ons daar echt thuis
zongen van ons moeder is niet thuis.
Zelfs Digi zong van ne haring zonder staart
het was echt de moeite waard.
Nog in Lalibela, raar maar waar
spraken we een Antwerpenaar.
Hij werkte voor een grote rederij.
O wat was die man blij
dat hij eens babbelen kon
over dit land en zijn brandende zon.
Ken je het summum
Van Axum?
Wel, drie valiezen die plots waren verdwenen
Gelukkig begonnen de eigenaars niet te wenen.
À propos de vluchten verliepen goed en wel
efficiënt vlot en snel.
Is Ethiopië een mooi land
in het hotel was er steeds wat aan de hand.
O my God
altijd was er iets kapot
geen klink aan de deur
in de muren een scheur
geen stop in het bad
of in het laken een gat.
We klagen of zagen niet
hebben daarom geen verdriet.
Het mooie Gondar en de Simien Mountains ben ik niet vergeten
maar ik wil nu stilletjes aan verder eten.
Claire, Rik, Hassan, jullie vormden een tof team
ik wil jullie wederzien
het kan me niet schelen waar
mijn valiezen staan altijd klaar.
Hartelijk dank en tot volgend jaar.
En ook jullie beste reisgenoten
jullie hebben zeker genoten
van dit mooie land.
Geven we mekaar dan nu de hand
laat ons samen klinken
samen nog wat drinken
tot het tijd is om slapen te gaan
en morgen weer verder te gaan
Addis Abeba, 10/11/2009