Afscheidsgedicht reis Peru
Beste vrienden allemaal,
welkom op dit middagmaal
ons laatste middagmaal
Het reizen is gedaan
weldra zullen w’ op Vlaamse bodem staan.
Het was een prachtige reis
kleurrijk, nikske grijs.
We hebben vele dingen meegemaakt
kreten van verwondering geslaakt.
Het begon in Zaventem.
Elkeen groette met blijde stem.
De vlucht verliep prima
na 12 uur vliegen waren we in Lima.
Een eerste maal op restaurant
en vooraleer te wennen aan het land
eerst nog Belgische friet met kiek
zo wordt niemand ziek.
Mami Panchita’s hotel
beviel ons goed en wel.
In Arequipa was geen water
Dus wassen was voor later.
Dank zij d ‘hete vulkaan
mochten we zwemmen gaan
in heerlijk water warm en blauw.
Dat vergeet ik niet gauw.
Echt, mijn eerste zwemles zal ik niet vergeten
het was vreselijk zweten
niet van het warme water, wél van de schrik.
Toch gaf het me een enorme kick.
We bewonderden het bevroren Inca-meisje.
Zij zag er minder lekker uit dan een ijsje.
We toerden twee dagen in de Colca-vallei.
Ontelbaar d’ alcapa’s in d’ eindeloze wei.
Aan tafeltjes netjes op een rij gezet
aten we warm en koud buffet.
Bij Caritas, ons eerste project
was de ontvangst perfect.
De directeur had heel wat te vertellen
deed het met grafieken en tabellen.
We mochten vele vragen stellen
kregen een drankje in laagjes wit en rood
en een bedankingscadeau vreselijk groot.
We zijn hen dankbaar en ook blij
maar kregen een probleem erbij:
hoe dit zonder breken huiswaarts krijgen
om van de extra plaats in de valies nog te zwijgen.
Daarna hebben we een grote feestmarkt bezocht
wederom van alles gekocht
Het Titicacameer heeft ons gecharmeerd.
We hebben veel bijgeleerd:
hoe je een drijvend eiland maken moet
koken in een pot zwart van roet
leven zonder elektriciteit
enkel op het ritme van de tijd.
Ik wil niet overdrijven
maar er bestaan eilanden die drijven
gemaakt enkel en alleen van riet
en anders niet.
We bewonderden Inca-sierraden van goud
en wandelden langs mijnen vol met zout.
We zagen de Machu Picchu
Klommen heel hoog tot boven toe.
Hebben vele cadeautjes gekocht
en allerhande kerken bezocht.
Deden mee met een groot Indiaans feest
waar ze dansten om ter meest.
Namen twee binnenlandse en twee internationale vluchten
bewonderden zo de blauwe luchten.
Eentje vergat haar GSM
maar hij kwam terug met een taxi : daar heb je hem
Eentje deed niks anders dan schrijven
hij wou absoluut in Peru blijven
want wie schrijft
die blijft.
Eentje speelde bedrijvig met haar video
of nam een foto, een foto, een foto
Eentje speelde voor ons bankier
deed het met veel plezier
deed het perfect.
Daarvoor ons groot respect.
We gingen trap op, trap af
elkeen bijna bek af.
De twee oudsten wil ik loven
zij waren meestal als eersten boven.
Kleine vrouw of stoere bink
elkeen was flink
De thee van cocablaadjes groen en zacht
gaf ons steeds nieuwe kracht.
Ja, verboden of niet
coca is beter dan wiet.
Ook al was er zon, koude, wind en regen
nooit viel het weer echt tegen.
We hebben genoten van de Inca-cultuur
En evenzeer van de Peruaanse natuur.
Bij de Indigenas
aten we papas
dronken van hun maisbier
hadden veel plezier.
en mochten samen met hen zingen
kochten van hen allerlei kunstige dingen.
Bij Heidi, een Duits restaurant
was het eten naar onze tand,
dronken er heel veel lekkere wijn.
Ja Heidi en haar baas mogen er zijn.
In Cusco, en pracht van een stad
hadden we op zaterdag tijd zat.
We gingen overal naartoe
werden zo doodmoe.
De taxichauffeurs rijden daar als halve zotten
wilden ons steeds bedotten.
Bij iedere taxireis
was het discussiëren over de prijs
we bleven kalm en wijs
betaalden enkel de afgesproken prijs.
De folkloristische dansen vol ritme en zwier
brachten ons veel plezier.
Wees een heer in het verkeer
was in Lima niet aan ons besteed
zo wild dat ook daar onze chauffeur reed
het was zoeken
in alle straten en hoeken
naar een micro-financierings klant die met sterke handen
uit honderden oude autobanden
schoenen groot en klein maken kon
of zelfs een rubberen vat of ton.
In een ander atelier speelden we een lied
op stokjes van bamboeriet.
Op onze laatste wandeltocht in Lima
dronk ik Pisco met witte cola
liet het glas vallen op de grond
maar kreeg een nieuw terstond.
O ja deze morgen stond de champagne klaar
want eentje werd 68 jaar.
Zo, beste vrienden al tesaam
de reis is gedaan
we moeten naar huis toegaan.
we doen de boeken toe
zeggen vaarwel Peru
en waar je ook ga of kome
“Vaertwel ende levet scone”.
De kleinste, zwartste van de blije reizigersbende.
welkom op dit middagmaal
ons laatste middagmaal
Het reizen is gedaan
weldra zullen w’ op Vlaamse bodem staan.
Het was een prachtige reis
kleurrijk, nikske grijs.
We hebben vele dingen meegemaakt
kreten van verwondering geslaakt.
Het begon in Zaventem.
Elkeen groette met blijde stem.
De vlucht verliep prima
na 12 uur vliegen waren we in Lima.
Een eerste maal op restaurant
en vooraleer te wennen aan het land
eerst nog Belgische friet met kiek
zo wordt niemand ziek.
Mami Panchita’s hotel
beviel ons goed en wel.
In Arequipa was geen water
Dus wassen was voor later.
Dank zij d ‘hete vulkaan
mochten we zwemmen gaan
in heerlijk water warm en blauw.
Dat vergeet ik niet gauw.
Echt, mijn eerste zwemles zal ik niet vergeten
het was vreselijk zweten
niet van het warme water, wél van de schrik.
Toch gaf het me een enorme kick.
We bewonderden het bevroren Inca-meisje.
Zij zag er minder lekker uit dan een ijsje.
We toerden twee dagen in de Colca-vallei.
Ontelbaar d’ alcapa’s in d’ eindeloze wei.
Aan tafeltjes netjes op een rij gezet
aten we warm en koud buffet.
Bij Caritas, ons eerste project
was de ontvangst perfect.
De directeur had heel wat te vertellen
deed het met grafieken en tabellen.
We mochten vele vragen stellen
kregen een drankje in laagjes wit en rood
en een bedankingscadeau vreselijk groot.
We zijn hen dankbaar en ook blij
maar kregen een probleem erbij:
hoe dit zonder breken huiswaarts krijgen
om van de extra plaats in de valies nog te zwijgen.
Daarna hebben we een grote feestmarkt bezocht
wederom van alles gekocht
Het Titicacameer heeft ons gecharmeerd.
We hebben veel bijgeleerd:
hoe je een drijvend eiland maken moet
koken in een pot zwart van roet
leven zonder elektriciteit
enkel op het ritme van de tijd.
Ik wil niet overdrijven
maar er bestaan eilanden die drijven
gemaakt enkel en alleen van riet
en anders niet.
We bewonderden Inca-sierraden van goud
en wandelden langs mijnen vol met zout.
We zagen de Machu Picchu
Klommen heel hoog tot boven toe.
Hebben vele cadeautjes gekocht
en allerhande kerken bezocht.
Deden mee met een groot Indiaans feest
waar ze dansten om ter meest.
Namen twee binnenlandse en twee internationale vluchten
bewonderden zo de blauwe luchten.
Eentje vergat haar GSM
maar hij kwam terug met een taxi : daar heb je hem
Eentje deed niks anders dan schrijven
hij wou absoluut in Peru blijven
want wie schrijft
die blijft.
Eentje speelde bedrijvig met haar video
of nam een foto, een foto, een foto
Eentje speelde voor ons bankier
deed het met veel plezier
deed het perfect.
Daarvoor ons groot respect.
We gingen trap op, trap af
elkeen bijna bek af.
De twee oudsten wil ik loven
zij waren meestal als eersten boven.
Kleine vrouw of stoere bink
elkeen was flink
De thee van cocablaadjes groen en zacht
gaf ons steeds nieuwe kracht.
Ja, verboden of niet
coca is beter dan wiet.
Ook al was er zon, koude, wind en regen
nooit viel het weer echt tegen.
We hebben genoten van de Inca-cultuur
En evenzeer van de Peruaanse natuur.
Bij de Indigenas
aten we papas
dronken van hun maisbier
hadden veel plezier.
en mochten samen met hen zingen
kochten van hen allerlei kunstige dingen.
Bij Heidi, een Duits restaurant
was het eten naar onze tand,
dronken er heel veel lekkere wijn.
Ja Heidi en haar baas mogen er zijn.
In Cusco, en pracht van een stad
hadden we op zaterdag tijd zat.
We gingen overal naartoe
werden zo doodmoe.
De taxichauffeurs rijden daar als halve zotten
wilden ons steeds bedotten.
Bij iedere taxireis
was het discussiëren over de prijs
we bleven kalm en wijs
betaalden enkel de afgesproken prijs.
De folkloristische dansen vol ritme en zwier
brachten ons veel plezier.
Wees een heer in het verkeer
was in Lima niet aan ons besteed
zo wild dat ook daar onze chauffeur reed
het was zoeken
in alle straten en hoeken
naar een micro-financierings klant die met sterke handen
uit honderden oude autobanden
schoenen groot en klein maken kon
of zelfs een rubberen vat of ton.
In een ander atelier speelden we een lied
op stokjes van bamboeriet.
Op onze laatste wandeltocht in Lima
dronk ik Pisco met witte cola
liet het glas vallen op de grond
maar kreeg een nieuw terstond.
O ja deze morgen stond de champagne klaar
want eentje werd 68 jaar.
Zo, beste vrienden al tesaam
de reis is gedaan
we moeten naar huis toegaan.
we doen de boeken toe
zeggen vaarwel Peru
en waar je ook ga of kome
“Vaertwel ende levet scone”.
De kleinste, zwartste van de blije reizigersbende.
Peru, 28 april - 14 mei 2008
Quito, 14 mei 2008
Quito, 14 mei 2008
Nera Redant