Afscheid reis India
Beste vrienden allemaal,
ik heb een heel mooi verhaal
een verhaal over zestien mensen
met heel verschillende wensen
een verhaal over zestien personen
met heel verschillende dromen.
Maar op vrijdag 31 maart
trokken z’ allemaal dezelfde kaart.
Was dit dom of was dit wijs?
In elk geval ze gingen samen op reis.
Ziehier een kort verslag
van elke mooie dag
die ze samen mochten beleven
heerlijk leven, écht leven.
Het begon met een vertraging naar Frankfurt
Maar we zegden vrolijk foert
babbelden over koetjes en kalfjes
of drankjes en zalfjes
sleurden nog wat met valiezen
en namen dan toch de biezen
hop naar hotel Broadway.
Maar o wee o wee
wat een getoeter en geclaxoneer
wat deden onze oren zeer!
En toch loopt alles snel en goed.
Het eten was vréselijk pikant
amaai, niet mijnen tand
brandend tot diep in mijn keel
echt een beetje teveel.
Maar het vele fruit zacht en zoet
maakte alles weer goed.
Wat ook soelaas bracht was bier
Kingfishbier van hier
beter dan Stella en minder duur.
O wat keek Paul toen zuur.
Nu ja bij 900 roepie
roep je niet direct joepie joepie.
We mochten eten met onze handen
zagen lijken verbranden
we vierden de verjaardag van José
dronken heel veel thee.
In een sjiek hotel vol glinster en goud
liep het pas goed fout.
Plots was er vallend glas en bloed.
Dus naar het ziekenhuis met spoed.
Twee dagen gratis drinken en eten
om nooit te vergeten.
Ik werd behandeld als een koningin
met of tegen mijn zin.
Ook zeker weten
Sadish en zijn vissersdorp zullen we nooit vergeten.
Alle Tsunami-miserie zal verdwijnen
nieuwe stenen huizen zullen verschijnen.
Kijk op het strand staan boten te pronken
hoor je nu zware motoren ronken.
Tijd voor grote dromen
want het geld is aangekomen.
Zwemmen in de oceaan
heel plezant maar snel gedaan.
Plots in hoge waternood
snel terug veilig in de boot
Wat heeft ons het meest beroerd
onze diepste ziel ontroerd?
De weeskinderen van Delhi en Ranchi
De weeskinderen van Calcutta en Goa.
Wat we hoorden en zagen
blijft ons bij tot het einde der dagen.
Maar lieve adoptiekinderen, blijf onthouden
dat héél véél mensen héél véél van jullie houden.
Nieuwe inzichten werden opgedaan
het heeft ons hartje deugd gedaan
bij Zuster Madeleine en haar blinden en doven
God mogen hen allen loven.
Op het einde van de reis
luieren in het aards paradijs
vogels en vlinders kijken
leven zoals de rijken
alle soorten boten varen
op woelige en zachte baren
wandelen in een Indisch dorp
een lieve gids op kop.
Toen kwam de regen.
Viel dat tegen?
Och neen, donder en bliksem kregen w’er bij
wij als kinderen zo blij
samen, nondedju
onder moeders paraplu.
De reis is nu gedaan
ik heb hier lang genoeg gestaan.
En zoals het hoort
als laatst een dankwoord.
Voor jullie allemaal
maar toch heel speciaal
voor onze leider Mon
die altijd alles regelen kon.
Hij is een reisleider in hart en nieren
die alles deed om ons te plezieren
Hij toonde ons zelfs het paradijs.
Duizend maal dank voor deze reis.
Nu naar huis rap en snel.
Ik zeg u geen vaarwel
maar altijd welgekomen
in het huis van mijn dromen.
Geen hut of geen paleis
heel doodgewoon, met doodgewone spijs
niet pikant
wél plezant.
Dus tot een volgende keer
bij minder warm weer!
Delhi, 16 april 2006