Hoe

En dat jij, mijn kind
dit nu ook beleven mag
het bekleden van een huis
het plaats geven aan dingen
hoe en waar je slapen zult
waar de kast zal staan
de tafels, de stoelen
en hoe je daartussen leven zult.
Hoe je dan, starend naar buiten
wederom je plaats zult zoeken
tussen de huizen, de bomen
en het zonlicht in de struiken.
Hoe je dan, na lange tijd
geworteld zult zijn
kinderen gebaard, gevoed
gezoend en losgelaten.
En hoe dan, ooit
deze dag onwezenlijk ver voorbij zal zijn
enkel nog toveren zal

een vage glimlach om je mond.