Avondmaal

Het avondmaal voorbij
borden tassen stoelen
weer op hun vertrouwde plaats
de kinderen vertrokken
ver vaag weg
de wisselende stemmen van de nieuwsreporters
het ritmisch geluid van een echtgenoot in dromenland.
Over de tafel wrijft de schotelvod
de laatste keukenrestjes.
Plots
dezelfde tafel
hetzelfde gebaar
dezelfde weemoed’ge melancolie
het ouderlijke huis
het avondmaal voorbij
de dagtaak volbracht
en rondom d’ oude kolenstoof
elkeen verzonken in eigen droom.
Het waswater warmt een laatste maal
mijn reumahanden.

Wie wat warmt mijn reumahart?