Het klimmend pad

Midden in het Pajottenland
het heuvelend land van Bruegel
waar koeien in groot ornaat ons aanstaren
en dan weer verder grazen
poten ploeterend in diepe modder
daar het pad slingerend voorbij
dorpsschool en oude Boekerij
klimmend van kerk naar kerkhof.
Dit pad jouw laatste tocht
onder een hemel grauw en grijs
en wij vaderloos hulpeloos
troostend onszelf
nederleggend een laatste roos
op wat nu slechts overbleef.
Toen plots de zon.
Jij, jij met je streken tot in de hemel toe
doelbewust draaiend aan de zonneknop
zendend de boodschap klaar en dwingend
“Zweet nu maar hier op dit klimmend pad
heb dorst
zodat je straks drinken kunt

d’ allerbeste pint op mijn gedachtenis.

Essene, 24/02/2017
Uitvaart dhr Albert De Koninck